กำจัดนกพิราบ

“แค่นกพิราบไม่จำเป็นต้องกำจัดก็ได้ เพราะเดี๋ยวถึงเวลาพวกมันก็คงย้ายถิ่นฐานไปกันหมด” “ทำไมต้องเสียเงินแพงๆจ้างคนมากำจัดด้วย”  “กำจัดนกพิราบไม่เห็นจะยาก” คำพูดเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้นเลย ถ้าคุณได้ศึกษาถึงอันตรายที่เกิดจากเหล่าบรรดานกพิราบเพราะนกเป็นสาเหตุสำคัญที่เสี่ยงต่อสุขภาพมากมายจากความสกปรกของขี้นก และยังเป็นพาหะในการแพร่กระจายของโรค เช่น โรคไข้สมองอักเสบ เยื่อหุ้มสมองอักเสบ โรคกระดูกอ่อน นอกจากนั้นยังก่อให้เกิดความเสียหายต่ออาคารบ้านเรือน เพราะขี้นกมีมูลค่าความเป็นกรดสูง สามารถทำให้หลังคาเกิดรอยรั่วได้ หากปล่อยทิ้งไว้เป็นเวลานาน อีกทั้งขี้นกยังสามารถกัดกร่อนสายไฟและเครื่องจักรอุตสาหกรรมทำให้เกิดการอุดตัน ขัดข้อง ยิ่งถ้าพวกมันไปทำรังบริเวณป้ายหรือเครื่องจักรที่มีสายไฟและความร้อนรวมทั้งวัสดุที่ใช้ทำรังเป็นกิ่งไม้แห้ง กระดาษ ถุงพลาสติก ยิ่งเป็นเชื้อไฟได้เป็นอย่างดี เพราะเหตุนี้จึงทำให้เกิดไฟไหม้ได้ นี่ยังเป็นแค่ปัญหาเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นที่เกิดจากนกรบกวนพวกนี้ ซึ่งถ้าเมื่อไหร่ที่คุณประสบปัญหาเหล่านี้แล้ว คุณจะต้องอยากรีบกำจัดนกแน่ๆเลยคะ เพราะยิ่งปล่อยไว้นานวันเข้าการกำจัดนกก็จะทำได้ยากขึ้นอีกด้วยคะ

พิราบจัดได้ว่าเป็นสัตว์ที่มีความเฉลียวฉลาด มีสัญชาตญาณในการระแวดระวังและการเอาตัวรอดสูง และยังเป็นสัตว์ที่มีความเป็นระเบียบในฝูง ดังนั้นการที่เราจะใช้อุปกรณ์หรือเครื่องมือต่างๆในการนำมากำจัด แต่เมื่อเวลาผ่านไปสักระยะหนึ่ง นกพิราบก็จะสามารถเรียนรู้ได้ว่า อุปกรณ์ที่เรานำมาล่อหลอกมันนั้นเป็นอุปกรณ์ที่ไม่ได้ก่อให้เกิดอันตรายใดๆกับพวกมันเลยทำให้วิธีการดังกล่าวก็ไม่สามารถนำกลับมาใช้ได้อีก แต่สำหรับเหยี่ยวจัดได้ว่าเป็นสัตว์ล่าเนื้อตามธรรมชาติ และเป็นสัตว์ที่อยู่บนสุดห่วงโซ่อาหารเป็นสัตว์ที่รักสันโดษ หวงถิ่น ซึ่งโดยธรรมชาติแล้วเหยี่ยว 1 ตัวมีอาณาเขตในการหากินประมาณ 10 กิโลเมตร การนำเหยี่ยวกำจัดนกพิราบก็อาศัยตามกฎธรรมชาติ คือเราจะใช้สัญชาตญาณนักล่าที่มีในตัวเหยี่ยวมาทำการไล่จับนกพิราบ เมื่อในพื้นที่นั้นๆมีเหยี่ยวเข้ามาหากินหรือว่าป้วนเปี้ยน นกพิราบจะเกิดพฤติกรรมการเรียนรู้ว่า พื้นที่นี้ไม่ปลอดภัยเนื่องจากมีนกนักล่ามาหาอาหารในบริเวณนี้ ฝูงนกพิราบก็จะอพยพย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อื่นแทนคะ

ถึงแม้นกพิราบจะเป็นสัญลักษณ์ของสันติภาพ และยังเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจให้กับเด็กๆที่ชื่นชอบการโปรยอาหารให้นกแต่ในขณะเดียวกัน นกพิราบก็เป็นภัยเงียบที่สามารถนำอันตรายมาสู่คนได้อย่างนึกไม่ถึง เพราะการที่เราไปสัมผัสกับนกพิราบหรืออยู่ใกล้ชิดกับนกพิราบมากๆ อาจได้รับเชื้อโรคคลามัยดิโอซีส หรือโรคไข้นกแก้วซึ่งเป็นโรคที่ติดต่อได้ระหว่างนกด้วยกัน และทำให้เกิดโรคได้ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดรวมถึงแมวและคนด้วย อีกโรคหนึ่งที่พบได้และทำให้คนเสียชีวิตมาแล้วหลายราย คือ โรคสมองอักเสบจากเชื้อรา คริปโตคอดคัส ซึ่งเกิดจากเชื้อราชนิดหนึ่งที่เจริญเติบโตได้ง่าย และมักพบในมูลของนกพิราบ โดยผู้ที่ได้รับเชื้ออาจจะมีอาการป่วยอย่างเฉียบพลัน หรืออาจจะเป็นแบบเรื้อรังก็ได้ นอกจากนี้ยังมีรายงานการพบเชื้อไข้หวัดนก (H5N1) ในนกพิราบที่ตกลงมาตายอีกด้วย